कोपरा...

दररोज सकाळ जागी झाली...कि
माझे पाय एका जागी वळतात...
रात्री न जाण्याचा खोटा वायदा करुन... मी परत तिकडे जातो...

वेगळ नातं आहे माझ त्या जागेशी...
कोण कट्टा म्हणत कोण नाका...
पण माझ्यासाठी तो एक सुखद कोपरा आहे ... आयुष्याचा...

दोस्तांच्या घोळक्यातला सुखद कल्ला...
लहान गोष्टी वरून झालेली भांडण...
" तु एकही मेरा भाई!!" असे ऐकल ... की एकटेपणा सरशी गायब होतो...

शाळा आहे माझी समोरच त्याच्या...
शाळे समोर हि माझी दुसरी शाळा...
आणि दिवस भर मित्रांची तिसरी शाळा...

सगळ अगदि बालीश कि वय वाढल्याची लाज वाटते...
पण मित्रांना बघुन लाज पण लाजते ... दररोज...

सर्व कीती शांत आहे... असच रहाव नेहमी वाटत...

पण पोट ऐकत नाहि माझ... दररोज हिला हिरमुसल्या तोंडनी सोडुन...
मी स्वताःला विकायला दुनियेच्या बाजारात जातो...
आणि कवडी घेउन परत तिच्याजवळ येतो...
तिही तक्रार न करता पटकन जवळ घेते...
सर्व ताण आणि तहान क्षणात निसटतो...

आणि...मग परत सुरु होतो तो रात्रीचा कल्ला...
लहान लहान भांडण ... भाई मेरा ची प्रेमाची हाक...
मेल्यावर माझ प्रेत दोन क्षणतरी ठेवा रे इकडे...
शेवटी एकदा भेटलो की निवांत जाईन मी...