कधीतरी थंडीच्या सकाळी लवकर उठावस वाटत...
उभदार गोधडी घेवुन परत एकदा आईच्या मांडीवर डोक ठेवावस वाटत...
केसात हात फिरवत आई म्हणेल " शाळेत कोण जाणार?"
मी काहि न बोलता हलकसं हसुन डोळे मिटुनच राहिन...
थोडा वेळ तरी निवांत राहु दे मला...
आज तरी थोडावेळ जगु दे मला....
एक सांज असावी कोवळी...
तु असावी सोबत... समुद्राच्या अंगणात चालताना...
सुर्य दिवसभर थकुन जेव्हा खार्या पाण्यात कले कलेने बुडत असेल...
सोनेरी वाळुत पाहत आपण दोघे चालु... हात गुरफटुन एकमेकांच्या हातात...
तेवढयात वार्याची एक मंद झुळुक यावी... केसांशी खेळुन तुझ्या वर उडावी...
एक क्षण पाहु आपण एकमेकांच्या डोळ्यात....
बोलु दे आज त्यांनाच .... आपण बोलायच नाहि...
थोडा वेळ तरी हा संवाद करु दे मला...
आज तरी थोडावेळ जगु दे मला....
No comments:
Post a Comment