Total Pageviews

Saturday, 21 June 2014

करवंदे

१.
हि रात चांदण्याची...
हि साथ पाखरांची...
हि वाट सावलीची...
मंद पावलांची...


चार शब्दांची एक ओळ होते...
ओळींची गर्दी कागदावर जमते...
पाणि थेंब बनुन मग डोळ्यातुन ओघळते...
काय सांगु किती वेदनांतुन...
माझी एक कविता जन्म घेते...


राग नाहि माझा कोणावर...
पण द्वेश असेल कदाचित...
विश्वास आहे अजुन देवावर...
तरी शंका असेल कदाचित...


काय सांगु किती आहे बचत माझी...
दोन शुष्क अश्रु आहेत ...
हास्याच्या बटव्यात दडवलेले...
सोबत असशील तर तेहि खर्च करेन...तुझ्यावर


शब्दात विणतात किती मोहक इशारे...
पाठलाग नको करु त्यांचा कधी...
उगाच.. उघडे पडतील तुटके धागे...

No comments:

Post a Comment